Astrid de Jager
“Els heeft afgezegd” lees ik op een plakbriefje in ons grote afsprakenboek, en ik schrik ervan. Naast dit knalgele briefje is de naam van Els in het boek inderdaad doorgestreept. Maandagmorgen om negen uur zou ze komen voor een Lush Monday behandeling. Schijnbaar is dit alles een krabbeltje zonder betekenis. Maar bij ons in de salon is de pijn achter deze mededeling bijna voelbaar.
Els is een vrolijke, verzorgde vrouw. Moeder van twee tienerkinderen en fulltime directiesecretaresse. Ze woont alleen en heeft haar zaakjes goed voor elkaar. Dat wil zeggen; zo was het tot vorig jaar. Haar zoon Bas* kreeg een scooterongeluk. Hij overleefde op het nippertje, maar is zijn zelfstandigheid volledig kwijt. Els nam ontslag om voor Bas te zorgen. Dat is wat moeders doen, net wat u zegt.
Els mocht haar zoon behouden, en nu houdt ze hem bij zich. Dat is begrijpelijk, zo’n knul hoort niet in een verpleeghuis. In de eerste periode was er volop hulp. Buren, vrienden, familieleden boden ruggensteun. Een boodschapje, een paar uurtjes oppas, de hond uitlaten. Maar u weet hoe het gaat; liever worden wij niet geconfronteerd met ellende. Al snel stond Els er alleen voor. Niet dat ’t erg is. Welnee, Els slaat zich er doorheen. Ze aanvaardde haar rampspoed. “Geluk en ongeluk komen door dezelfde deur, Astrid”, zei ze me vlak na het ongeluk. Lieve, sterke Els verdient een troon. U bent het vast volledig met mij eens.
Els krijgt niet wat ze verdient. Haar toewijding en opoffering en moederliefde en lotsaanvaarding leiden onafwendbaar tot een diep verlies. Els heeft haar zoon nog, Goddank, maar verliest zichzelf. Dit raakt ons in de salon, en ik weet dat het u -de lezer- evengoed raakt. Mantelzorgers klagen niet, en wij kunnen de belangrijke plek in het leven van hun geliefde niet innemen. Wat we wel kunnen is ‘gewoon iets doen’. Een boodschapje, een uurtje oppassen, de hond uitlaten. Aandacht voor de mantelzorger is een prachtige gift. Verder rest ons niets anders dan voorspoed te koesteren. Geluk en ongeluk komen immers door dezelfde deur.
See you next time!
Astrid de Jager
*Om redenen van privacy paste ik enkele bijzonderheden aan.
