- Astrid de Jager
“Zo’n mix van blond en bruin, dat zou ik zó graag willen. Maar ik durf het niet aan, Astrid. Doe toch maar mijn vertrouwde bruin.” Bronde bedoelde Resa, opvallende bruintinten afgewisseld met highlights, en het zou haar geweldig staan. Resa is een prachtige vrouw met een rustig karakter. Verlegen is Resa niet. Eerder ingetogen en bescheiden. Resa zal je nooit dansend op de bar aantreffen.
Opvallen is ronduit eng. Het heeft mij jaren gekost om eraan te wennen, lieve lezers. U had mij door Albert Heijn moeten zien schuiven na mijn eerste column in deze krant. Vier jaar geleden is dat alweer, en opvallen ging compleet tegen mijn gevoel in. Tijdens de opening van de salon in Bennekom ging het mij al beter af. Met gepaste trots nam ik stralend alle aandacht in ontvangst, ontspannen nippend aan een glas champagne. En het voelde goed. Als de spotlights mij teveel werden, snoof ik even aan een theezakje Picknick Kaneel en dacht aan mijn pyjama en huissloffen. Glamour is a state of mind, nietwaar?
Opvallen is iets wonderlijks. Soms wil je het niet en doe je het toch. Het komt ook voor dat je op de verkeerde manier opvalt. Ikzelf heb het moeten leren, en dat was best een dingetje. Van lieverlee realiseerde ik mij dat weglopen niet helpt. Het tegenovergestelde van opvallen is onzichtbaar zijn. Wie onzichtbaar is, wordt gemeden. En daar krijg ik pas nachtmerries van.
Opvallen moet je leren. Voor Resa bedacht ik een alternatief; haar eigen vertrouwde bruin met zachtblonde lokken. Resa’s mooie gezicht werd nog expressiever. Ze mag gezien worden. Voor mijzelf kwam vorig jaar een wens uit: ik kocht een Mini cabriolet. Al jaren droomde ik van autorijden met wind in mijn haren, zon op m’n gezicht en Coldplay uit de speakers. Ik durfde het aan toen ik wist; onzichtbaar zijn is erger. Dus zult u mij straks zien, gelijk met de voorjaarszon, in mijn cabrio. Resa en ik hebben allebei een stap gezet. Op weg naar onszelf.
See you next time!
Astrid de Jager
