Astrid de Jager
“Ik wil eens iets anders”, zei Wendy. “Ik wil dit keer een trendy kapsel.” In de spiegel kijk ik haar onderzoekend aan. Wendy is zo’n vrouw die het allerliefst achteraan loopt in de polonaise. Tijdens ouderavonden op de school van haar zoon zit Wendy in de achterste bankjes. Net als vroeger. Aandacht geven vindt Wendy heerlijk, aandacht ontvangen gaat haar moeilijker af. “Hoe trendy wil je ’t hebben?” vraag ik haar. “Mmm… onopvallend graag.” Ik schiet in een lachstuip. Zij ook. Opeens krijg ik inspiratie. “Wendy is stiekem trendy. Wat vind je daar van?”
Tijdens mijn broodje geitenkaas dacht ik terug aan het kapsel van Wendy. De trouwe lezers van mijn column weten dat ik soms wat moeite heb met het woord ‘mode’. Ons beeld van ‘mode’ of ‘een trend’ wordt bedacht door maffe creatievelingen in wereldsteden als Milaan en Parijs. Die kapsels zijn ondraagbare bouwwerken waar je in Ede of Bennekom niet mee over straat kan. Wat van de experimenten overblijft zijn de nonchalante pijpenkrullen, de opgeschoren zijkanten, het geraffineerde kleurenspel. En weet je? Als je van huis uit behoudend bent, moet je daar niet aan beginnen. Een baanbrekend kapsel staat alleen de daredevils onder ons. Daar zijn er trouwens genoeg van. Hiep, hiep, hoera.
Ik hou van experimenten en ik ben gek op kleur. Maar meer nog van mode hou ik van mensen. Zonder de menselijke maat zeggen trends en mode mij niets. Het zijn de karakters en de bijzonderheden van mannen en vrouwen die ‘de mode’ zo prachtig maken. Een trend is niets anders dan een antwoord op het verlangen van een mens zichzelf te zijn. Daarom begint een trend bij aandacht voor het individu. Jij dus. Wendy koos voor iets langere lokken met een subtiele kleurnuance. Het stond haar prachtig, precies zoals ze is. Bij mijn broodje geitenkaas werd ik gelukkig van haar geluk. Trendsetter, trendvolger of stiekem hip, je kunt het alleen zijn als het past bij wie je van binnen bent.
See you next time!
